“ΌΧΙ στον ανταγωνισμό φθοράς. ΝΑΙ στο συναγωνισμό προσφοράς. ΝΑΙ στην Αξιολόγηση, ΌΧΙ ως τιμωρία” (VIDEO)
Σημερινή ομιλία κατά την Επεξεργασία του Σ/Ν Εκδημοκρατισμός της Διοίκησης :
«Κύριε Yπουργέ, κύριοι Συνάδελφοι,
Προσπαθώντας να αξιολογήσουμε τα όσα ακούσαμε και από τον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, αλλά και από τις τοποθετήσεις των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ και της Ν. Δημοκρατίας, φαίνεται και αποτυπώνεται , ότι η κρίση στρατηγικής, προσανατολισμού, ταυτότητας, αυτοπροσδιορισμού. Όμηροι οι ίδιοι προσωπικών στοχεύσεων Σαμαρά, Βενιζέλου, αδυνατούν να ανταποκριθούν σε αυτό που είναι το ιστορικό ζητούμενο. Ποιο είναι το ιστορικό ζητούμενο; Το ιστορικό ζητούμενο σε αυτή τη φάση, έτσι όπως και οι ίδιοι την περιγράφουν, την κρίσιμη, τη σημαντική, την οριακή, είναι ότι αντί να υιοθετήσουμε ένα μοντέλο «ανταγωνισμού φθοράς», υποβάθμισης του πολιτικού λόγου και αντιλόγου στα επίπεδα του κοτσομπολιού, των παραπολιτικών, των χτυπημάτων κάτω από τη μέση, των προσωπικών στοχεύσεων με την αξιοποίηση των φιλικά προσκείμενων μέσων ενημέρωσης, με το να δημιουργούμε κατασκευές «ανύπαρκτων επεισοδίων» λέξεων, φράσεων, που τα υπέστην τα αμέσως προηγούμενα εικοσιτετράωρα. Αντί λοιπόν του «ανταγωνισμού φθοράς», να υιοθετήσουμε το μοντέλο – αυτή είναι η απαίτηση του λαού που μας παρακολουθεί- του μοντέλου του «συναγωνισμού προσφοράς» δηλαδή του μοντέλου του πως θα είμαστε πολύ πιο δημιουργικοί και ουσιαστικοί στη διαμόρφωση μιας δημόσιας διοίκησης, μια που είναι το εν λόγω νομοσχέδιο προς ψήφιση. Που θα είναι ένα μοντέλο στη διαδικασία εξυπηρέτησης πολιτών, δεν θα είναι δημόσιο για το δημόσιο. Που θα υπάρχει η έννοια της αξιολόγησης, ποιας αξιολόγησης όμως; Της αξιολόγησης που θα αποτυπώνει τους άξιους, τους αποτελεσματικούς, τους γόνιμους, τους δημιουργικούς. Αυτό δεν μπορεί να γίνει γιατί ουσιαστικά ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ, ως κυβέρνηση από τις 25 Ιανουαρίου και μετά, λειτουργούν σε ένα ναρκοθετημένο τοπίο. Το είπε και ο Υπουργός: «η έννοια της αξιολόγησης, όχι ως τιμωρία», αξιολογούμε και το 15% πρέπει υποχρεωτικά να απολυθεί, αλλά η αξιολόγηση ως μια διαδικασία η οποία ουσιαστικά αποτυπώνει και ξεχωρίζει αυτόν που πρέπει να μείνει και να πάρει και Bonus, να πάρει «Εύγε» να ενισχυθεί στο έργο του είτε είναι γιατρός, είτε είναι καθηγητής , είτε είναι δάσκαλος, είτε είναι λειτουργός της δημόσιας ενημέρωσης και της δημόσιας τηλεόρασης και ραδιοφωνίας. Αντί λοιπόν της ισοπέδωσης, ότι «ότι και να κάνω, ότι και αν συμβεί τελικά το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο», της μετριοκρατίας δηλαδή, να υιοθετήσουμε αυτό που μόλις προανέφερα. Αυτό δεν μπορεί να γίνει εάν δεν επιστρέψουμε στην κανονικότητα.
Βγαίνουμε λοιπόν μέσα από ένα τούνελ μνημονιακό, όπου η πρώτιστη ανάγκη πρώτων βοηθειών, το πρώτο βήμα, το φιλί της ζωής, έχει να κάνει με την αποκατάσταση της έννοιας του δημόσιου αγαθού. Δημόσιο νοσοκομείο, δημόσιο σχολείο, δημόσια εταιρία ύδρευσης. Βγαίνουμε μέσα από ένα τούνελ ακατάσχετης λοιδορίας, συκοφαντίας, απαξίωσης, ελεεινολογίας, για κάθε τι το δημόσιο: γιατρός – φακελάκι, καθηγητής -ιδιαίτερα, εφοριακοί – μίζα, πανεπιστημιακοί- Ευρωπαϊκά Προγράμματα, αγρότες- επιδοτήσεις, μικρομεσαίοι – φοροφυγάδες. Που θα πάει αυτό κατακερματίζοντας την κοινωνία, η οποία πρέπει να λειτουργήσει – πάλι επιμένω – με τη διαδικασία του συναγωνισμού προσφοράς και όχι του ανταγωνισμού-φθοράς, που όταν η πολιτική του ηγεσία μέσα στη Βουλή ή έξω από αυτήν επιλέγει, στοχοποιεί, προσπαθεί να εξοντώσει τον πολιτικό του αντίπαλο, λες και είναι ο «μεγάλος εχθρός» ενώ αντίπαλος είναι τα προβλήματα που περιμένει ο κόσμος και οι πολίτες να τα λύσουμε.
Από αυτό το τούνελ βγαίνουμε και για αυτό είναι σημαντικό το συγκεκριμένο νομοσχέδιο ως «το πρώτο φιλί της ζωής», ως το πρώτο εγχείρημα «πρώτων βοηθειών», όπως το ονόμασε ο κύριος Κατρούγκαλος, για να αποκαταστήσει της σχέση του Δημοσίου, τη σχέση των Δημοσίων υπηρεσιών και του Δημόσιου αγαθού εν τέλει με την ίδια την κοινωνία και τους πολίτες, για τους οποίους υπάρχει και τους οποίους υπηρετεί.
Έρχομαι τώρα στην αξιολόγηση, ακούσαμε σήμερα τον κύριο Μητσοτάκη «αξιολόγηση για όλους» για απαντήστε μας λοιπόν, αξιολογήσατε τους σχολικούς φύλακες, αξιολογήσατε τους εργαζόμενους στην ΕΡΤ, αξιολογήσατε τις καθαρίστριες, τους διοικητικούς υπαλλήλους των Πανεπιστημίων, τους καθηγητές τεχνικής εκπαίδευσης, τους άνδρες και τις γυναίκες της δημοτικής αστυνομίας; Όχι. Υπακούσατε σε τι; Τόσα κεφάλια στο ντορβά της Τρόικας , χαίρεται. Θα μπορούσατε εδώ στο μοντέλο αυτό των οριζόντιων εκκαθαρίσεων, που υιοθετήσατε, ενώ είχατε το χρόνο να κάνετε αξιολόγηση, μιλάμε για μια ολόκληρη πενταετία, τρεις χιλιάδες από εκεί, 700 από εκεί, χίλιοι από εκεί, φτάνει να εξυπηρετηθεί η δέσμευση στην Τρόικα. Σήμερα, σε αυτό ακριβώς το ναρκοθετημένο πεδίο, πρέπει εμείς να κλείσουμε τις πληγές, να επιστρέψουμε στην κανονικότητα. Μια δημιουργική αντιπολίτευση, θα έλεγε στο πλαίσιο ενός γόνιμου και δημιουργικού διαλόγου, «καλά εμείς τους απολύσαμε όλους, άξιους και ανάξιους, εργαζόμενους και αργόσχολους, κάναμε έγκλημα., εσείς γιατί τους προσλαμβάνεται πάλι όλους χωρίς αξιολόγηση;». Και εκεί αρχίζει η ουσιαστική συζήτηση, γιατί δεν πιστεύω ότι κανείς μέσα σε αυτή την αίθουσα να εννοεί ότι όλοι οι σχολικοί φύλακες, όλοι οι εργαζόμενοι στην ΕΡΤ , όλοι οι εργαζόμενοι στις δημόσιες υπηρεσίες ήταν ανάξιοι, αργόσχολοι, τεμπέληδες, να υιοθετεί αυτό το μοντέλο. Εκεί αρχίζει, έτσι ορίζουμε αυτό το «ναρκοθετημένο πεδίο», αξιολόγηση δομών, θεσμών και προσώπων. Αυτό είναι το ζητούμενο, αυτού του είδους η αξιολόγηση, η οποία πραγματικά θα ξεπερνά αυτό το προηγούμενο, το πολύ ενοχοποιημένο παρελθόν και καταθέτω για τα πρακτικά τα αμέσως επόμενα. Σαράντα χρόνια ΠΑΣΟΚ-Ν.Δημοκρατία, ήταν μια διαδικασία πελατειακών σχέσεων. Το διορθώσαμε; Καταθέτω στα πρακτικά, μια και ο εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας, ο κύριος Κεδίκογλου, λείπει τώρα, τους τριανταπέντε ειδικούς συνεργάτες, ειδικούς επιστήμονες με τα τριχίλιαρα και τα πεντοχίλιαρα, που προσλήφθηκαν τη διετία 2012-2014, με συγκεκριμένα ονόματα, χωρίς να χρειάζεται αναφερθούμε σε αυτά. Ας πούμε ότι «μηδενίστηκε το κοντέρ» έκαναν αυτά που έκαναν, έκαναν τα εγκλήματα που έκαναν, διόρισαν τα «δικά τους παιδιά», τους κολλητούς τους σε θέση επιστημονικών συνεργατών κ.λ.π. Φτιάξανε τη ΝΕΡΙΤ, η ΝΕΡΙΤ είναι το δικό σας δημιούργημα στη βάση της αυτοκριτικής σας ότι «κάναμε ότι κάναμε, αλλά τώρα πάμε να φτιάξουμε μια ανεξάρτητη δημόσια τηλεόραση». Καταθέτω για τα πρακτικά, ο ίδιος ο Παντελής Καψής δηλώνει στην Εθνική Αντιπροσωπεία στις 3 Φεβρουαρίου του 2014: «Οι προσλήψεις στη Δ.Τ. δεν έγιναν αξιοκρατικά», ο κύριος Καψής το λέει. Στη σελίδα 12 της προκήρυξης, η παγκόσμια πρωτοτυπία, όπου το απολυτήριο του Λυκείου μετράει περισσότερο από αυτό του Πανεπιστημίου. Το λένε μόνο αυτοί; Το λέει η ΕΣΗΕΑ: «Η ασυδοσία και οι παραπλανητικές υποσχέσεις για μια επισφαλή θέση είναι μέρος της καθημερινότητάς μας». Το λέει το Έθνος: «Καταγγελίες για διάτρητη προκήρυξη – Αλαλούμ με τις προσλήψεις». Το λέει στη συνέχεια πάλι η ΕΣΗΑ : «Προσπάθεια δημιουργίας ενός μικρού αθηνοκεντρικού καναλιού». Καταγγέλλει τον τρόπο αξιολόγησης των δημοσιογράφων, το καταγγέλλει ο επικεφαλής του ψηφοδελτίου της Νέας Δημοκρατίας, ο κύριος Φορτσάκης, ως πρόεδρος του Εποπτικού Συμβουλίου. Καταθέτω στα πρακτικά και το δικό του έγγραφο είναι το επίσημο έγγραφο του Εποπτικού Συμβουλίου της ΝΕΡΙΤ: «Επίσης, έπειτα από τις πολυάριθμες καταγγελίες που δημοσιεύονται καθημερινά αλλά και τις σημερινές επώνυμες καταγγελίες του Προέδρου της ΟΙΕΛΕ για ψευδείς βεβαιώσεις ξένων γλωσσών, το Εποπτικό Συμβούλιο σας καλεί..» ιδιόχειρη υπογραφή ο κύριος Θεόδωρος Φορτσάκης, επικεφαλής του ψηφοδελτίου της Ν.Δημοκρατίας. Όλα αυτά ας τα αφήσουμε στο παρελθόν και ας γίνουν μαθήματα.
Αυτό που θα ήθελα στην κατακλείδα να πω, καταγγέλλετε τον Υπουργό, τον κύριο Κατρούγκαλο «ο Κατρούγκαλος νομοθετεί για τους πελάτες του», καταγγέλλετε τον Τριανταφυλλίδη ως βουλευτή «ο Τριανταφυλλίδης νομοθετεί για να επιστρέψει στην εργασία του», πέρα από τους χίλιους πεντακόσιους πενήντα εννέα που επιστρέφουν συν τους εφτακόσιους που θα βρούμε από τη Δ.Τ. και τη ΝΕΡΙΤ τους δύο χιλιάδες τριακόσιους της νέας δημόσιας τηλεόρασης, αλήθεια, όταν ασκείτε κριτική στο βουλευτή Τριανταφυλλίδη, που θα ζητήσει και θα καταθέσει τα χαρτιά του για να έχει σύμβαση αορίστου χρόνου, ιδιωτικού δικαίου άνευ αποδοχών ή σε αναστολή όπως ορίζουν οι νόμοι, ότι πει το νομικό γραφείο, αλήθεια αυτό τι σημαίνει θα απαγορεύσει η κυρία Ασημακοπούλου, στους βουλευτές, συναδέλφους μου στην ΕΡΤ , της Ν. Δημοκρατίας να καταθέσουν τα χαρτιά τους; Και πρώην βουλευτές και νυν βουλευτές δεν θα πω ονόματα. Θα ήθελα το συγκεκριμένο ερώτημα κάποια στιγμή να αποτυπωθεί, να απαντηθεί και ειλικρινά να «βάλουμε πλάτη». Επαναλαμβάνω, αξιολόγηση ναι, αλλά όχι ως τιμωρία. Σίγουρα ναι το συναγωνισμό προσφοράς, όχι στον ανταγωνισμό φθοράς.
Κατά την επεξεργασία του Σχεδίου Νόμου «Εκδημοκρατισμός της διοίκησης – Καταπολέμηση της Γραφειοκρατίας και Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση – Αποκατάσταση Αδικιών και άλλες διατάξεις» (05/05/2015)
