Τοποθέτηση του Βουλευτή Α΄Θεσσαλονίκης του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξανδρου Τριανταφυλλίδη κατά τη συζήτηση του σ/ν του Υπ.Εργασίας “Συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις Δημοσίου και λοιπές ασφαλιστικές διατάξεις, ενίσχυση της προστασίας των εργαζομένων, δικαιώματα των ατόμων με αναπηρίες και άλλες διατάξεις”.
ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ
Κυρία Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ακούστηκε και αυτή η φράση και δεν έπεσαν τα μάρμαρα της Ολομέλειας, είναι πραγματικά χαρακτηριστικό: «Εσείς, ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, έχετε προκαλέσει στον ελληνικό λαό τεράστιο πόνο, τον κάνατε να υποφέρει».
Όμως, το αρχείο εκδικείται: «Ό,τι, λοιπόν, κακό στα εργασιακά ήταν να κάνει η τρόικα το έκανε προ πολλού, αφού η κλαδική σύμβαση δεν είναι πλέον υποχρεωτική για όλους. Έτσι θα ολοκληρώσει τον κανιβαλισμό της αγοράς εργασίας, θα επεκτείνει τον νόμο της μισθολογικής ζούγκλας» -κύριε Τσιάρα της ΝΔ- «και επιτέλους θα εφαρμόσει ο κ. Bob Traa του ΔΝΤ τα μνημονιακά επίπεδα των μισθών». Αναφερθήκατε οι βουλευτές της ΝΔ: «Ο ΣΥΡΙΖΑ 300 ευρώ! Τα 300 έως 400 ευρώ της νοτιοανατολικής Ευρώπης και στην Ελλάδα!».
Ποιος τα λέει αυτά; Επιστολή Κορκίδη –κατ’ εξοχήν Συριζαίος!-, του προέδρου της ΕΣΕΕ προς τα μέλη της. Πότε τα λέει αυτά; Στις 19 Αυγούστου του 2013.
Και δεν σταματάει εκεί ο κ. Κορκίδης. Λέει και άλλα στην επιστολή του: Τα λουκέτα και η ανεργία προκλήθηκαν κυρίως από την αλόγιστη μείωση των μισθών -το λέει αυτό το 2013, φαίνεται ότι έβλεπε μπροστά, ότι θα έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ μετά από δυόμισι χρόνια!- σε συνδυασμό με την υπερφορολόγηση που οδήγησε στην κατάρρευση της κατανάλωσης. Αυτά λέει ο κ. Βασίλειος Κορκίδης σε επιστολή του στις 19 Αυγούστου του 2013!
Και λέει και κάτι άλλο: Για το ελληνικό εμπόριο οι μισθοί ισοδυναμούν με τζίρο, γι’ αυτό και επιδίωξή μας είναι ένα αξιοπρεπές επίπεδο και η έγκαιρη καταβολή του μισθού σε κάθε μισθωτό. Λέει δηλαδή κάτι πολύ σημαντικό για τις δυνάμεις της επιχειρηματικότητας και τον καλούμε τώρα να το κάνει, όπως και τον κ. Μίχαλο και τον κ. Καββαθά από την ΓΣΕΒΕΕ, να μην στέρξουν στη μείωση, όπως έγινε τότε με πράξη νομοθετικού περιεχομένου και ξεκινήσαμε από τα 860 ευρώ, φτάσαμε στα 751 ευρώ, κατεβήκαμε στα 586 και στα 511 ευρώ. Καταθέτω στα Πρακτικά την επιστολή, για να μην ακούμε αναφορές-«έπεα πτερόεντα», που δεν έχουν καμμία σχέση με την πραγματικότητα.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Αλέξανδρος Τριανταφυλλίδης καταθέτει για τα Πρακτικά την προαναφερθείσα επιστολή, η οποία βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Και τα λέει αυτά ένας άνθρωπος από τον χώρο της επιχειρηματικότητας που το 2013 δεν είχε κανέναν λόγο να αντιπολιτεύεται τη Νέα Δημοκρατία. Απλώς εσείς αντιπολιτεύεστε την πατρίδα και τον κόσμο της εργασίας. Αυτό κάνετε.
Το σχέδιο νόμου εγγράφεται στην αέναη αντιπαράθεση πολιτικής και οικονομίας. Συσχετισμός δύναμης, ποιος έχει το πάνω χέρι. Η Κυβέρνησή μας απαντά στο ερώτημα: Μπορεί η πολιτική να αποκαταστήσει τη διαταραγμένη ισορροπία στις εργασιακές σχέσεις που ειδικότερα στα χρόνια του μνημονιακού κανιβαλισμού στο όνομα της ευελιξίας -του flexibility- στην αγορά εργασίας και στο όνομα της μείωσης του κόστους εργασίας οδήγησε σε αυτή την εργασιακή ζούγκλα; Η Κυβέρνησή μας απαντά θετικά, δημιουργικά, ανατρεπτικά, νόμω και έργω. Θα σας εξηγήσω και το «νόμω» και το «έργω» που βρίσκονται στον αντίποδα αυτής της λογικής.
Κατ’ αρχάς, υπάρχει η ομπρέλα που λέει ότι η προστασία της εργασίας ενισχύει την επιχειρηματικότητα. Αυτά δεν είναι θεωρητικολογίες. Το μοντέλο επιχειρηματικότητας της εταιρείας «ΠΑΠΑΣΤΡΑΤΟΣ», το μοντέλο επιχειρηματικότητας της εταιρείας «ΣΚΛΑΒΕΝΙΤΗΣ», που δίνουν μπόνους στους εργαζόμενους, που σέβονται τις εργασιακές σχέσεις, που λένε «όχι, εγώ δεν θα ανοίξω την Κυριακή γιατί σέβομαι τους εργαζομένους μου» είναι αυτό το μοντέλο που στηρίζουμε και είναι αλληλέγγυο με τη δική μας αντίληψη. Δεν στηρίζουμε προφανώς το μοντέλο της επιχειρηματικότητας που λέει «τα σπίτια σε offshore, τα λεφτά στην Ελβετία και οι ζημίες στο άρθρο 99», το μοντέλο της εταιρείας «ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ» που λέει «τα βγάζω έξω, αφήνω δώδεκα χιλιάδες εργαζόμενους στον δρόμο και έλα, Τσίπρα, έλα, ΣΥΡΙΖΑ, να δώσεις λύση».
Με το εν λόγω σχέδιο νόμου ανατρέπουμε τη σχέση εργαζόμενου – εργοδότη που λέει «να μην δηλώσω, να μην πληρώσω, να μην ασφαλίσω τον εργαζόμενό μου». Προτρέπουμε ουσιαστικά τον κόσμο του επιχειρείν να κάνουν πράξη τώρα, όσα έλεγαν τότε. Αναφέρθηκα νωρίτερα σε αυτά.
Είπα «νόμω». Τι να πρωτοπούμε για τον νόμο; Και ειλικρινά απορώ: Προβλέπεται η έκδοση διαταγής πληρωμής για οφειλόμενους μισθούς σε βάρος του εργοδότη. Δεν θα το ψηφίσετε; Γιατί; Τι θα πείτε στον εργαζόμενο που ανήκει στον ιδεολογικό χώρο της Νέας Δημοκρατίας; Για ποιον λόγο, αν και απολυμένος, δεν θα πάρει την αποζημίωσή του. Εμείς ουσιαστικά τον στηρίζουμε, του δίνουμε νομικό εργαλείο, αγκωνάρι για να μην αισθάνεται μοναξιά και απομόνωση στο έλεος του κάθε εργοδότη που αυθαιρετεί. Μειώνεται το κόστος της δίκης. Προβλέπεται η σύντομη εκδίκαση σε εξήντα ημέρες, προβλέπεται ότι ο άνεργος ο οποίος έχει θεωρήσει τη μονομερή βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας θα μπορεί να λαμβάνει αμέσως επίδομα ανεργίας. Το λέει ο νόμος αυτό.
Έρχομαι τώρα στο «έργω».
Το ΣΕΠΕ, που το κατακρεουργήσατε, το θυμάστε;
Ο Νάσος Ηλιόπουλος, ο Ανδρέας Νεφελούδης και η Έφη Αχτσιόγλου, που άκουσε από στόματα που θα έπρεπε να έχουν κλείσει και να ορρωδούν, θα έπρεπε να κοκκινίζουν από αυτά που εκπέμπει το έρκος των οδόντων τους, είναι αυτοί που τόλμησαν να βάλουν πρόστιμο 1,6 εκατομμύρια ευρώ στην Τράπεζα Πειραιώς για παράνομες υπερωρίες και μαύρη εργασία. Ακούστηκε ποτέ; Για φρεσκάρετε λίγο τη μνήμη σας και τη μνήμη μας! Πρόστιμο 1,6 εκατομμύρια ευρώ στην Τράπεζα Πειραιώς, πρόστιμο στην Εθνική Τράπεζα μετά από προσφυγή δεκαπέντε εργαζομένων, πρόστιμο σε τράπεζα που κρατούσε υπαλλήλους πέραν του ωραρίου 277.500 ευρώ, χίλιοι εξακόσιοι τριάντα τρεις έλεγχοι, διακόσιες εβδομήντα πέντε περιπτώσεις, πρόστιμα 1.870.965 ευρώ, τριάντα οκτώ μηνυτήριες αναφορές. Γιατί; Στείλαμε το μήνυμα στην αγορά ότι τα μεγάλα μαγαζιά -«μαγαζά» τα λέγατε- δεν βρίσκονται πλέον εκτός νόμου, εκτός ελέγχου και εκτός προστίμων. Από εκεί, από ψηλά ξεκινήσαμε για να δώσουμε τη δυνατότητα ουσιαστικά της ευνομίας και της ευταξίας στον μικρό που αναρωτιέται αν αυτός πληρώνει πάντα το «μάρμαρο» κι αν ο μεγάλος μένει στο απυρόβλητο.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κ. Βουλευτή)
Δεν θα ήθελα, γιατί δεν έχω τον χρόνο, να αναφερθώ στο μοντέλο της εργασίας σε ευρωπαϊκό επίπεδο και αυτά που έγιναν με το «flexibility» και τα «mini jobs», που τελικά και η ίδια η έρευνα γερμανικών πανεπιστημίων αναδεικνύει ουσιαστικά -και υπήρχε ένα εξαίρετο άρθρο στη «ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ» που κατέγραφε αυτές τις μορφές εργασίας- ότι η συμβολή των μεταρρυθμίσεων του 2003 στην οικονομική επιτυχία της χώρας, της Γερμανίας δηλαδή -όταν ξεκίνησε το περίφημο σχέδιο του Πέτερ Χαρτς, του διευθύνοντος συμβούλου της «VOLKSWAGEN», για να γίνει το «part time», τα «mini jobs» και η ευέλικτη αγορά εργασίας- είναι πολύ μικρότερη από εκείνη των συλλογικών διαπραγματεύσεων της δεκαετίας του ’90, ότι ο ευχαριστημένος εργαζόμενος είναι αυτός που συμβάλλει ουσιαστικά στην ανάπτυξη της εργασίας.
Και θέλω να κλείσω με μία προτροπή. Οι εργαζόμενοι πλέον έχουν τη δυνατότητα -και νόμω και έργω- να αισθάνονται ότι υπάρχει μια κυβέρνηση, ότι υπάρχει ένας κρατικός μηχανισμός που βρίσκεται δίπλα τους. Δεν αρκεί μόνο να γνωρίζουν ότι τηλεφωνώντας στο «15512» δεν απευθύνονται στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα. Απευθύνονται σε ανθρώπους, απευθύνονται, στο Σώμα Ελέγχου Επιθεώρησης Εργασίας, που θα βρεθεί δίπλα τους.
Και το κάλεσμά μας είναι: Μη σκύψετε το κεφάλι σε κανέναν που παραβιάζει την εργατική νομοθεσία. Μην επιτρέψετε σε κανέναν να προσβάλει την αξιοπρέπειά σας και την προσωπική σας ηθική ακεραιότητα. Τώρα υπάρχει αγκωνάρι, υπάρχει μηχανισμός που και θέλει και μπορεί να σταθεί δίπλα…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Βαρεμένος): Ωραία, βάλτε μια τελεία τώρα.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗΣ: …στον κόσμο της εργασίας.
Ευχαριστώ.
