Άρθρο του Βουλευτή Α’ Θεσσαλονίκης ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία και τ. προέδρου της Ειδικής Επιτροπής της Βουλής για τον Απόδημο Ελληνισμό (2015-2019), Αλέξανδρου Τριανταφυλλίδη στην Κυριακάτικη Kontra News.
Με την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία και την καταδικαστέα ρωσική εισβολή, στις 24 Φεβρουαρίου, με δημόσια δήλωσή μου, είχα επιστήσει την προσοχή στην Κυβέρνηση για τον κίνδυνο που διατρέχει ο ελληνισμός της Ουκρανίας.
Ζήτησα λοιπόν από το Υπουργείο Εξωτερικών να σταθεί έμπρακτα και όχι με κενά πατριωτικά ευχολόγια στο πλευρό των Ελλήνων ομογενών και να αναλάβει επειγόντως όλες τις αναγκαίες διπλωματικές πρωτοβουλίες και προς τις δύο πλευρές, Ρωσική και Ουκρανική, προκειμένου να διασφαλιστεί η προστασία τους.
Δυστυχώς οι φόβοι μου επιβεβαιώθηκαν πολύ γρήγορα καθώς οι τραγικές εξελίξεις στα ελληνικά χωριά της ευρύτερης Μαριούπολης στις 26 και 28 Φεβρουαρίου, όπως οι δολοφονίες δώδεκα ομογενών, στο Σαρτανά, ήταν ισχυρό SOS για να κινητοποιηθεί άμεσα το ΥΠΕΞ.
Στο λαμπρό κέντρο του ελληνισμού της Αζοφικής στη Μαριούπολη, με τους σχεδόν 150.000 Έλληνες ομογενείς, ήδη εκτυλισσόταν μία ανθρωπιστική τραγωδία. Άνθρωποι εγκαταλειμμένοι, απελπισμένοι, αποκλεισμένοι στα καταφύγια, χωρίς θέρμανση, ηλεκτρικό ρεύμα, νερό, φαγητό, στη διάρκεια αυτών των 45 ημερών ενός αδυσώπητου πολέμου, βρέθηκε στο επίκεντρο ως αθώο θύμα ο ελληνισμός της Μαριούπολης.
Αμέτρητες εκκλήσεις σε ιδιαίτερα δραματικούς τόνους από Έλληνες ομογενείς και από τους εκπροσώπους τους κατεγράφησαν, με κορυφαία αυτή της Ομοσπονδίας των Ελληνικών Κοινοτήτων Ουκρανίας, με σαφή αναφορά σε διαδικασία εκκένωσης (13 Mαρτίου)
Στο ίδιο μήκος κύματος και η Διεθνής Επιτροπή του Ερυθρού Σταυρού, που προειδοποίησε για το χειρότερο σενάριο στη Μαριούπολη, εάν Ρωσία και Ουκρανία δεν καταλήξουν επειγόντως σε μια ανθρωπιστική συμφωνία.
Οι ιστορικές ευθύνες της Κυβέρνησης Κυριάκου Μητσοτάκη είναι κραυγαλέες, καθώς δεν μερίμνησε για τον ελληνισμό της περιοχής. Το Γενικό Προξενείο της Μαριούπολης παρέμεινε ακέφαλο για δεκαπέντε ολόκληρους μήνες, χωρίς Γενικό Πρόξενο. Ενδεικτικό της αμεριμνησίας Μητσοτάκη στη διαμορφωθείσα επί μήνες κατάσταση στην Ουκρανία, είναι το γεγονός ότι ο Έλληνας διπλωμάτης ο κ. Ανδρουλάκης, που χαίρει πανεθνικής εκτίμησης, ανέλαβε καθήκοντα γενικού προξένου μόλις στις 31 Ιανουαρίου, 23 μέρες πριν τη ρωσική εισβολή.
Ποιες οι δικαιολογίες που ψελλίζει η κυβέρνηση Μητσοτάκη;
1.Κρύβεται πίσω από το άξιο Διπλωματικό Σώμα, επιχειρώντας να αποφύγει τα αμείλικτα ερωτήματα που αφορούν στην Εγκατάλειψη του Ελληνισμού της Μαριούπολης και την παντελή απουσία κάθε Σχεδίου Διαχείρισης Κρίσης για τη διάσωση του.
2. Επαναλαμβάνει ότι οι ομογενείς αρνούνταν να εγκαταλείψουν τη Μαριούπολη.
Κούφιες κουβέντες, ανέξοδα ευχολόγια, καμία ουσιαστική πρωτοβουλία διάσωσης του Ελληνισμού της Μαριούπολης, που από τις 13 Μαρτίου επίσημα δια της Ομοσπονδίας τους εκλιπαρεί αγωνιωδώς για εκκένωση από τη φλεγόμενη Μαριούπολη . Αντιγράφω: «Παρακαλούμε και απευθύνουμε έκκληση σε ολόκληρη την παγκόσμια κοινότητα, σε όλους τους Έλληνες του κόσμου να αντιδράσουν. Ζητάμε τη βοήθειά σας για τη διοργάνωση ενός “πράσινου διαδρόμου” για την εκκένωση των Ελλήνων από οικισμούς που περικυκλώνονται από τον εχθρό και την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας»-13 Μαρτίου.
Όταν επί πέντε μήνες BBC, CNN, όλα τα διεθνή πρακτορεία μιλούσαν για την επαπειλούμενη επερχόμενη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, το ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών δεν είχε εκπονήσει έγκαιρα εναλλακτικά σχέδια για την προστασία και ενδεχομένως τη μαζική απομάκρυνση του Ελληνισμού της Μαριούπολης , όταν αυτή απαιτηθεί από τις συνθήκες και τις εκκλήσεις, όπως τελικά χρειάστηκε.
Η ιλαροτραγωδία επιδεινώθηκε όταν την 1 Μαρτίου σε δημόσια ανακοίνωση-πρόσκληση του Προξενείου μας προς τους Ομογενείς, τους ζητήθηκε να δηλώσουν αν επιθυμούσαν να φύγουν με τα δικά τους αυτοκίνητα την επομένη ημέρα 2 Μαρτίου –το επισημαίνω, με τα δικά τους αυτοκίνητα– από τη Μαριούπολη. Είναι δυνατόν μέσω της Ελληνικής Πρεσβείας να ζητά το ΥΠΕΞ από τους Έλληνες Ομογενείς, εν μέσω σφοδρής πολεμικής σύρραξης να κινηθούν «με ίδια μέσα», «με δικά σας μέσα»; Πού θα πήγαιναν; Εκδρομή θα πήγαιναν; Σε εμπόλεμη περιοχή ζητούσε από τους Έλληνες Ομογενείς η κυβέρνηση Μητσοτάκη να ξεκινήσουν το ταξίδι της επιστροφής στην πατρίδα με δικά τους αυτοκίνητα και δική τους βενζίνη; Αυτό ήταν το επιτελικό σχέδιο εκκένωσης του Ελληνισμού της Μαριούπολης;
Συμπέρασμα:Η κυβέρνηση Μητσοτάκη Γύρισε την Πλάτη, Εγκατέλειψε στην τύχη του τον Ελληνισμό στη Μαριούπολη. Προτεραιότητά της η επικοινωνιακή διαχείριση, «Νόστος 1», «Νόστος 3», «Νόστος 5»:με τους πέντε «Νόστους» που γνωρίζουμε από τις δημόσιες ανακοινώσεις του ΥΠΕΞ «κατάφεραν» να βγάλουν όλο κι όλο 217 ανθρώπους , σε σύνολο 150.000 που αριθμεί ο ελληνισμός στη Μαριούπολη. Την ίδια ώρα, η Τουρκία, όπως ανακοίνωσε στην επικοινωνία που είχε ο Τσαβούσογλου με τον Λαβρόφ, έβγαζε μέχρι τις 15 Μαρτίου 14.800 Τούρκους πολίτες. Πώς η Τουρκία και το Ισραήλ και άλλα κράτη μπόρεσαν να μετακινήσουν χιλιάδες κόσμου και η ελληνική πλευρά δεν τα κατάφερε;
Όπως τελικά αποδείχθηκε εκ του αποτελέσματος καμία έγκαιρη, ψύχραιμη και κυρίως αποτελεσματική διαβούλευση ΚΑΙ προς τις δύο πλευρές, Ρωσία και Ουκρανία, δεν είχε επισυμβεί για να απεγκλωβιστούν με ασφάλεια οι εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες Ομογενείς από τη Μαριούπολη, αφού με τη Ρωσία ήταν «κομμένες οι γέφυρες» και με την Ουκρανία του Ζελένσκι, το ζητούμενο ήταν μόνο και αποκλειστικά δημόσιες σχέσεις.
Η καταστροφική και επικίνδυνη εξωτερική πολιτική Μητσοτάκη του προβλέψιμου, πειθήνιου, υπάκουου εταίρου, με την λανθασμένη αποστολή στρατιωτικής βοήθειας στην Ουκρανία, δεν κατοχύρωσε ούτε καν ως αντάλλαγμα την ασφάλεια και την προστασία της ελληνικής κοινότητας των εκατόν πενήντα χιλιάδων της Μαριούπολης.
Είναι τόσο τυφλή η προσκόλληση της κυβέρνησης Μητσοτάκη στην πολιτική του «Προκεχωρημένου Φυλακίου της Δύσης», που απώλεσαν την ιστορική μνήμη και ευθύνη τους να πράξουν αυτό που έπραξε η ευπατρίδης Βιργινία Τσουδερού, που τον 15Αυγουστο του 1993 με τη συνδρομή των Ελλήνων εφοπλιστών και των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, μετέφερε από το Σοχούμι και διέσωσε χίλιες δεκατρείς ψυχές Ποντίων Ελλήνων από τον πόλεμο Γεωργίας και Αμπχαζίας. Αυτός είναι ο πήχης που ούτε καν δοκίμασε να ξεπεράσει η κυβέρνηση Κυριάκου Μητσοτάκη και θα είναι υπόλογη απέναντι στη ιστορία για την εγκατάλειψη και ενδεχομένως τον ολικό ακρωτηριασμό του Ελληνισμού της Μαριούπολης. Το όνομα της Βιργινίας Τσουδερού θα τους στοιχειώνει.
Βοά το ρεπορτάζ των ελαχίστων ελληνικών μέσων που ασχολήθηκαν με τη μοίρα και την τύχη του Ελληνισμού της Μαριούπολης: «Περιμέναμε να παρέμβει η Ελλάδα, για να μας επιτραπεί να φύγουμε», λέει η Ίνα Ελληνίδα ομογενής από τις ελάχιστες διασωθείσες κατοίκους της Μαριούπολης μαζί με τα δύο της παιδιά. «Τούρκοι, Ινδοί, Ισραηλινοί και άλλοι κατάφεραν να απομακρυνθούν με απευθείας παρεμβάσεις, είτε του Ερντογάν, είτε του Μακρόν. Πού είναι η Ελλάδα; Πού είσαι Ελλάδα;». Σε αυτή τη φράση της Ίνας από τη Μαριούπολη ενταφιάστηκε το «ψευδώνυμο πατριωτικό αφήγημα» του Μητσοτάκη και της παρέας του, τελευταίο σωσίβιο μετά την πανωλεθρία της Πανδημίας και της Ακρίβειας.
