Όταν οι λειτουργοί της δημοσιογραφίας μετατρέπονται σε υπηρέτες της παραπληροφόρησης, το αποτέλεσμα αγγίζει τα όρια της γελοιότητας…
Η στοχευμένη και αήθης επίθεση εναντίον μου συνεχίζεται με νέα επεισόδια επιστημονικής φαντασίας. Το τέρας της διαπλοκής δείχνει τα δόντια του σε όποιον τολμήσει να σηκώσει ανάστημα και να μιλήσει ανοιχτά για τα τεράστια συμφέροντα που διακυβεύονται. Αναμενόμενο…
Ενημερώνω τους αγαπητούς συναδέλφους του “έγκυρου” ενημερωτικού ιστότοπου που μπήκαν στον κόπο να ασχοληθούν με το βιογραφικό μου σε ανυπόγραφο σχετικό δημοσίευμα, ότι στην 25χρονη δημοσιογραφική μου πορεία (1990 – 2015) δεν υπήρξα φλερτ κανενός κόμματος και προκαλώ οποιονδήποτε να με διαψεύσει με στοιχεία. Αυτό άλλωστε μου επέβαλλε η ουσία του λειτουργήματος που υπηρέτησα, θέλω να πιστεύω με ευσυνειδησία και συνέπεια. Όσο για τις πεποιθήσεις μου και την αντικειμενικότητα με την οποία ασκούσα τη δημοσιογραφία, έχουν ήδη κριθεί από τους 15.279 συμπολίτες μου που με τίμησαν με την ψήφο τους.
Και επειδή μιλούσα και μιλώ πάντα με στοιχεία, εξηγούμαι:
Μέλος του ΠΑΣΟΚ υπήρξα στα πολύ νεανικά μου χρόνια, έως το 1990, τότε που το όραμα για μία πολιτική φιλικότερη προς τα αδύναμα κοινωνικά στρώματα ήταν ακόμη ζωντανό στη μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού, πριν τη μετέπειτα ποικιλότροπη διάψευσή του. Ωστόσο, πήρα πολύ νωρίς και στην πράξη αποστάσεις από έναν εξακολουθητικά ζημιογόνο για την πατρίδα τρόπο άσκησης της πολιτικής, όταν πολλοί άλλοι είτε κοιμούνταν τον ύπνο του δικαίου είτε είχαν γλυκαθεί αβάσταχτα από το μέλι της διαφθοράς.
Γι′ αυτό ακριβώς και επέλεξα να ασχοληθώ με την Τοπική Αυτοδιοίκηση στον τόπο καταγωγής μου ως υποψήφιος Δήμαρχος το 1994 και το 1998, ανένταχτος, χωρίς κανένα κομματικό χρίσμα.
Το αν υπήρξα φίλος ή πολέμιος του συστήματος ΠΑΣΟΚ στη Θεσσαλονίκη την εποχή της παντοδυναμίας του Άκη Τσοχατζόπουλου, ρωτήστε να σας το πουν τα πρωτοπαλίκαρά του που με κυνήγησαν ανελέητα για τη σφοδρή κριτική που του ασκούσα, όταν άλλοι έπαιζαν το ρόλο του αυλοκόλακα και σήμερα καμώνονται πως ούτε καν τον γνωρίζουν. Επιπλέον, λίγοι γνωρίζουν ότι από την ΕΡΤ απολύθηκα δύο φορές: Η πρώτη ήταν ακριβώς εκείνη την εποχή, όταν εργαζόμουν στην ΕΤ3 ως συμβασιούχος ορισμένου χρόνου, επειδή εναντιώθηκα στο σύστημα ΠΑΣΟΚ και ενοχλούσαν όσα έλεγα… Η κεφαλή μου επί πίνακι ζητήθηκε βέβαια και άλλες φορές, και επί ΠΑΣΟΚ και επί Νέας Δημοκρατίας, τόσο φιλικός, μνημονιακός και ανεκτικός απέναντι στις κυβερνήσεις τους υπήρξα…
Όσο για τη Δεξιά, είχα τόση σχέση μαζί της όσο και με την αστροφυσική… Στο Δημοτικό Ραδιόφωνο Θεσσαλονίκης εργάστηκα ως επαγγελματίας με δελτίο παροχής υπηρεσιών επί 10 συναπτά έτη, έχοντας απλώς τη ευθύνη της παρουσίασης μιας δίωρης καθημερινής ενημερωτικής εκπομπής που τύχαινε να έχει υψηλή
ακροαματικότητα και αποδοχή από το κοινό. Τα ίδιο συνέβαινε και με την εκπομπή ‘Λαβύρινθος’ της ΕΡΤ3, η τηλεθέαση της οποίας ήταν πάντα πολύ πάνω από το μέσο όρο της συνολικών δεικτών τηλεθέασης του καναλιού. Το αν σε αυτές τις εκπομπές έλεγχα επαρκώς, τεκμηριωμένα και συστηματικά την εκάστοτε εξουσία μπορεί εύκολα κανείς να το διαπιστώσει ανατρέχοντας στα σχετικά αρχεία τους που υπάρχουν στο διαδίκτυο.
Σε ό,τι δε αφορά τον κο Ψωμιάδη, δεν ήμουν ποτέ συνεργάτης που επέλεξε ο ίδιος, ήμουν εργαζόμενος στο γραφείο τύπου της τότε Νομαρχίας Θεσσαλονίκης ΚΑΙ κατά τη δική του θητεία.
Όταν τον Ιανουάριο του 2003 ο κ. Ψωμιάδης ορκίστηκε στη θέση του Νομάρχη με βρήκε ως ήδη εργαζόμενο 1,5 έτους σε μόνιμη οργανική θέση, όπου μετατάχθηκα μετά από αίτημά μου από θέση φιλολόγου με επετηρίδα, επιθυμώντας να ασχοληθώ αποκλειστικά με τη δημοσιογραφία (στη διάθεση του κάθε ενδιαφερόμενου τα σχετικά έγγραφα).
Από τη μόνιμη αυτή θέση παραιτήθηκα το Νοέμβριο του 2006, αποδεχόμενος τη σύμβαση αορίστου χρόνου στην ΕΡΤ 3. Tη διαφορά ως προς τη διασφάλιση της μονιμότητας μεταξύ οργανικής θέσης του Δημοσίου και σύμβασης αορίστου χρόνου ιδιωτικού δικαίου, ρωτήστε έναν εργατολόγο να σας την εξηγήσει. Σημαντικό επίσης να τονίσω ότι από το 2003 μέχρι και το 2006 ο κ. Ψωμιάδης ουδέποτε ήταν καλεσμένος μου σε τηλεοπτική ή ραδιοφωνική μου εκπομπή, ενώ στο ίδιο χρονικό διάστημα στη θέση του επικεφαλής του γραφείου τύπου της Νομαρχίας βρίσκονταν πάντα γνωστά πολιτικά στελέχη της Νέας Δημοκρατίας.
Το να ισχυρίζεσαι πως η επιτυχημένη εργασία ενός επαγγελματία δημοσιογράφου σε κάποια από τα ελάχιστα μέσα ενημέρωσης που διαθέτει η πόλη του είναι στοιχείο που υποδηλώνει εκλεκτικές συγγένειες με πολιτικούς και κόμματα, είναι τουλάχιστον φασιστικό. Ιδιαίτερα, όταν ο ίδιος έχει ξεκινήσει από τον ιδιωτικό τομέα (TV Μακεδονία), όπου δοκιμάστηκε για 10 ολόκληρα χρόνια πριν διεκδικήσει κάποια θέση σε δημόσιο μέσο ενημέρωσης. Άλλωστε σε αυτή την χώρα υπήρχαν πάντα οι χρυσοκάνθαροι της δημοσιογραφίας με τους υπέρογκους μισθούς – συχνά σε διατεταγμένη υπηρεσία – και οι λοιποί χαμηλόμισθοι συνάδελφοί τους που αγωνίζονται καθημερινά για τον επιούσιο, χωρίς εκπτώσεις, εργαζόμενοι ατελείωτες ώρες όπου και αν βρουν δουλειά, ώστε να μπορούν να ζουν με αξιοπρέπεια.
Η σκόπιμη και συστηματική παραποίηση της αλήθειας, ο κιτρινισμός και η λασπολογία υποτιμούν τη νοημοσύνη των πολιτών και αποτελούν ευθεία βολή στην καρδιά της δημοκρατίας. Αυτής της δημοκρατίας που μαζί με τους συναδέλφους μου στην ΕΡΤ υπερασπιστήκαμε με σθένος, εθελοντικά, έμπρακτα και χωρίς ίχνος ιδιοτέλειας επί 23 ολόκληρους μήνες, με τεράστιο προσωπικό, οικογενειακό και επαγγελματικό κόστος, ενώ θα μπορούσαμε πανεύκολα να επιλέξουμε την οδό του οσφυοκάμπτη. Οι πολίτες όμως έχουν μνήμη και κρίση και γνωρίζουν πια πολύ καλά ποιους μπορούν να εμπιστεύονται και ποιους όχι.
Όσα επιλέγω να αναφέρω στο παρόν κείμενο τα υπαγορεύουν η αδυναμία που έχω στην αλήθεια αλλά και η απέχθεια που πάντοτε έτρεφα ως δημοσιογράφος και ως πολίτης για κάθε είδους ανακρίβεια και παραπληροφόρηση. Δεν απευθύνονται σε καμία περίπτωση στους λασπολόγους και τους υπηρέτες του συστήματος. Με αυτούς δε μιλούμε την ίδια γλώσσα, ούτε θα μπορούσαν ποτέ να κατανοήσουν τον τρόπο που πολιτεύεται ένας άνθρωπος που βίωσε στο πετσί του τον παραλογισμό και τον φασισμό της εξουσίας σε όλο τους το μεγαλείο. Το μόνο που μπορώ να τους αφιερώσω είναι η εύστοχη αποστροφή του Διονύση Χαριτόπουλου που αναφέρεται σε όσους δεν κάθονται φρόνιμα σε εποχές φαρμακερές:
“Μόνο ακίνητος γλιτώνεις από τα φίδια”
Υ.Γ. 1 : Επειδή είμαι παντελώς άσχετος με την ενδυματολογική ορολογία και δε γνωρίζω ακριβώς τι είναι τα ‘ζιπουνάκια’ ή το κοστούμι ‘trois pieces’, δηλώνω ότι είμαι έτοιμος να συμμορφωθώ με τις υποδείξεις στυλίστα της αρεσκείας των τιμητών μου, πριν κάνω οποιαδήποτε ενοχλητική εμφάνιση.
Υ.Γ. 2 : Πληροφορούμαι ότι την Πέμπτη 7 Μαϊου, θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση με τίτλο “Κίτρινη δημοσιογραφία και πολιτικές αναταράξεις”. Το εν λόγω δημοσίευμα θα μπορούσε να αποτελέσει χαρακτηριστικό δείγμα προς μελέτη και ανάλυση του όρου ‘κιτρινισμός’…
Αλέξανδρος Τριανταφυλλίδης
Βουλευτής Σύριζα Α’ Θεσ/νίκης
