Από τα πρακτικά της Βουλής:
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗΣ: Το κλίμα που ζήσαμε αυτόν τον 1,5 χρόνο οι Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ – κάτι το οποίο ανέδειξε και ο κ. Τσακαλώτος – ήταν μέσα σε ένα συνεχές bullying. Μόλις πρόσφατα ο περισπούδαστος νομομαθής κύριος Μητρόπουλος, διαβάζω από το παρόν «την αναστολή των περικοπών στις συντάξεις και μόνο για το έτος 2019 και όχι την ακύρωσή τους όπως πανηγυρίζει η κυβέρνηση και τα φίλια μέσα προς αυτήν» – πείτε μας και εμάς για να τα ανακαλύψουμε, ποια είναι αυτά τα φίλια μέσα προς το ΣΥΡΙΖΑ – «αποφάσισε χθες το Euroworking group» διαβάζω 18 Νοεμβρίου.
Διαβάζω 18 Νοεμβρίου, να πω αυτά που είπε ο Ευκλείδης, στα ΝΕΑ, «Οι συντάξεις κόβουν την καθαρή έξοδο». 7.5.2018, ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ «Ναι σε όλα και κρυφό μνημόνιο και προληπτική γραμμή». Είναι αυτό το μπούλινγκ. Αφήστε μας, εμείς έχουμε βάλει το κεφάλι μας στον τορβά, είμαστε συνηθισμένοι, στον κόσμο, στους πολίτες, στους συνταξιούχους, φόβος, τρόμος, θα κοπούν, θα ισοπεδωθούν, θα εξαφανιστείτε, θα φύγετε από τη χώρα, θα βουλιάξει ο τόπος. Αφήστε το, μη προδίδετε το ελάχιστο χαμόγελο, καθώς βγαίνει από τον μνημονιακό κανιβαλισμό και εμείς συνομολογούμε και γι’ αυτό είμαστε εδώ και αυτό προσπαθούμε. ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ, ξέρετε του γνωστού κυρίου εφοπλιστή, «Καληνύχτα παροχές, καλημέρα νέο μνημόνιο», 2.6.2018. «Κόβουν τρεις συντάξεις, δίνουν μία. Το νέο μνημόνιο για συντάξεις και εισφορές», 11.6.2018. «Άρχισε τις παροχές, ξέχασε τις συντάξεις. Η κοροϊδία Τσίπρα με αριθμούς». Τώρα που ήρθε «στα 4 για τις συντάξεις» έγραφε η NEW YORK TIMES, το ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Η πραγματικότητα έρχεται και λέει εντελώς κάτι διαφορετικό. Περίπου 2.000.000 συντάξεις διασώζονται, βελτιώνονται μέσω του νομοσχεδίου που ενσωματώνει και ο προϋπολογισμός του 2019. Αναλυτικά οι συνταξιούχοι που θα πρέπει να περιμένουν ακόμη και αύξηση το 2019, είναι 620.000. Λίγο; Λίγο, 20 ευρώ, 30 ευρώ, μιλάμε για ένα μεροκάματο το μήνα. Είναι πολύ σημαντικό. Για κάποιους μπορεί να είναι είτε το χαρτζιλίκι τους είτε το μπουρμπουάρ τους, αλλά τα 20 , 30, 50 ευρώ είναι σημαντικά.
Αυτό προκύπτει από αυτόν τον κατάπτυστο νόμο που ψηφίσαμε, το ν. 4472/2017, που τροποποιούσε το ν. 4387, που έλεγε στο άρθρο 1, παρ. 3γ, «αν το καταβαλλόμενο ποσό των συντάξεων είναι μικρότερο από αυτό που προκύπτει από τον υπολογισμό της βάσης της παρ. 1, τότε αυτό προσαυξάνεται από 1.1.2019 κατά το 1/5 της διαφοράς σταδιακά και ισόποσα εντός 5 ετών». Αυτό αφορά 620.000 ανθρώπους.
Την ίδια στιγμή που όλα αυτά επισυμβαίνουν και αυτή την εικόνα πρέπει να την έχει ο πολίτης, το Φεβρουάριο του 2016, ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης στην κυρία Κοσιώνη, βγαίνει και λέει: ρωτάει η κυρία Κοσιώνη έκπληκτη «λέτε και ναι στη μείωση των επικουρικών, σε μείωση συντάξεων;» και απαντά «Δεν το έκρυψα». Γι’ αυτό σας λέω, ότι εγώ μιλώ τη γλώσσα της αλήθειας και θέλω αύριο να πράττω και το έργο της αλήθειας. Εύκολες λύσεις δεν υπάρχουν.
Ρωτώ αυτόν τον συνταξιούχο και θέλω να απευθυνθώ στις μανάδες και στους πατεράδες, με αυτούς που δούλεψαν μια ζωή, όσο θυμούνται τον εαυτό τους, τον θυμούνται να δουλεύει, να εργάζεται στο χωράφι, στο εργοστάσιο, στο γραφείο, στο δρόμο, στη θάλασσα, οι ναυτικοί, οι μεταφορείς, να συγκρίνουν αυτούς που άφησαν να βασιλεύει η μαύρη εργασία, τα δομημένα ομόλογα, η εισφοροδιαφυγή. Η παροχή σύνταξης του ΟΓΑ ήταν το πρώτο ρουσφέτι, «Να σου βγάλω μια σύνταξη;», κατά το «να σε πάω μια βόλτα με το κότερο;». Το πρώτο ρουσφέτι του ΟΓΑ και μετά ψάχνονται όλοι και λένε «πώς έπεσαν έξω τα ασφαλιστικά ταμεία;». Αυτούς που έκοψαν τα δώρα των Χριστουγέννων, τα δώρα του Πάσχα, το επίδομα αδείας, αυτοί όπου πραγματικά έδειξαν και έδωσαν μια πραγματικότητα, η οποία καμία σχέση δεν είχε με αυτό που αφορούσε τον πολύ κόσμο και τους πολίτες. Αυτό πράττουμε και δεν είναι πολύ, θα πούμε ότι είναι λίγο, είναι μια βάση.
Κοντά σε όλα τα άλλα και τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών κατά 33% και την τακτοποίηση και το νοικοκύρεμα. Το 2015 πήραμε 380.000 συντάξεις και έχουν μείνει 45.000 με 50.000 και ταυτόχρονα δίνονται και οι νέες αιτήσεις που πρέπει και αυτές να δοθούν, ελπίζω μέχρι το τέλος του έτους και να σταματήσει η ταλαιπωρία του κόσμου.
Επίσης, να υπάρχουν κέντρα πληροφόρησης – ενημέρωσης για τους ανθρώπους της περιφέρειας. Στο ΝΑΤ, για παράδειγμα και το ξέρει αυτό ο παριστάμενος Τάσος Πετρόπουλος, που δίνει μάχη για αυτήν την ιστορία, που δεν μπορούν να έρθουν στον Πειραιά για να πληροφορηθούν τι γίνεται με την αίτησή τους, δεν μπορεί να παίρνουν τηλέφωνα και να μην απαντά κάποιος.
Πρέπει να δώσουμε τη δυνατότητα, μέσα από ένα κέντρο πληροφόρησης – ενημέρωσης, να ενημερώνεται ο πολίτης που μένει στη Θεσσαλονίκη, στην Αλεξανδρούπολη, στα Δωδεκάνησα ή στις Κυκλάδες και δεν έχει τα χρήματα να πάρει το πλοίο της γραμμής για να έρθει στο ΝΑΤ για να ρωτήσει που βρίσκεται η σύνταξη του.
Αυτά και με αυτή την πεποίθηση να αισθανόμαστε λίγο καλύτερα. Μην κλέβετε το χαμόγελο της ελπίδας του κόσμου, των πολιτών.
Ξέρει ο κόσμος, καταλαβαίνει και την κρίσιμη ώρα θα αποφασίσει και θα πάει μαζί μας. Μαζί πάμε μπροστά.
Εάν θέλει να γυρίσει πίσω στο πλιάτσικο, στη ρεμούλα, στην αρπαχτή, στη λοβιτούρα ή στη λαμογιά, ο δρόμος είναι ανοιχτός.
Σας ευχαριστώ πολύ.
Ακολουθεί ο σύνδεσμος της συνέντευξης:
